Ալիսան և գնդլիկ բոքոնիկը
Լինում է, չի լինում մի Ալիսա-Գլորիկ և մի Գնդլիկ-Բոքոնիկ։Երկուսն էլ անընդատ գլորվում են։Մի անգամ Ալիսա-Գլորիկը և Գնդլիկ-Բոքոնիկը գլորվում գլորվում են երկունս էլ հասնում են նապաստակի մոտ։Նրանք միմիանց են հանդիպում,Գնդլիկ-Բոքոնիկը ասում է․
—Դու ո՞վ ես։
—Ես Ալիսա-Գլորիկն եմ, իսկ դու ո՞վ ես։
—Ես էլ Գնդլիկ-Բոքոնիկն եմ։
—Իսկ դու ինչ ես անում այստեղ,—ասաց Ալիսա-Գլորիկը։
—Ես պատուհանից գլորվեցի, իսկ դու։
—Իսկ ես ցանկացա իմանալ, թե ինչ կա դրսում, չէ որ կորոնավիրուսի պատճառով ինձ չեն թողնում դուրս գնալ։
—Լավ, իսկ հիմա արի մտածենք, թե ինչպես փախչել նապաստակից,-ասաց Գնդլիկ—Բոքոնիկը։
—Արի երգ երգենք։
—Արի։
Երկուսն էլ սկսեցին երգել և ճանապարհին հանդիպեցին գայլին, արջին և աղվեսին։ Նրանք աղվեսի համար էլ երգեցին, բայց աղվեսը խորամանկություն արեց և երկուսին իր քթին նստացրեց բայց ալիսա գլորիկը լավ է որ հասկացավ աղվեսի խորամանկությունը և գլորվեց մյուս կողմ Գնդլիկ—Բոքոնիկին էլ հետը տարավ և նրանք արագ գլորվեցին և փախան աղվեսից։
—Ինչ եղավ, ինչու ինձ քաշեցիր,-ասաց Գնդլլիկ-Բոքոնիկը։
—Որովհետև աղվեսը խորամանկություն էր անում, նա ուզում էր մեզ ուտել։
—Պարզ է, շնորակալություն, արի ընկերանանք։
—Արի։
Եվ նրանք երկուսն էլ իրար հետ ընկերացան։
Սեդա Դանիելյանի ուսումնական բլոգ 